Το οχυρό....

Αυτές τις μέρες έχω αυτοεξοριστεί στο σπίτι μου. Δεν αισθάνομαι ότι μου συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο απλά μόνο στο σπίτι μου αισθάνομαι ασφαλής. Ένας ειδικός θα έδινε χαρακτηρισμό... Κατάθλιψη , αγοραφοβία κ.λ.π. Εγώ το λέω οχυρό. Έχω κλειστεί στο οχυρό μου, δεν ανοίγω για κανένα λόγω την τηλεόραση επιλέγω τις πληροφορίες που δέχομαι , τους ανθρώπους που επικοινωνώ και συνεχίζω την καθημερινότητά μου απελευθερωμένη από τα σκουπίδια... Άλλαξα τρόπο και τόπο... Απαλλάχτηκα από τους εισβολείς. Άφησα έξω το δικό μου ΔΝΤ που με καταδυνάστευε. Όχι ότι δεν συνεχίζω να το πληρώνω . Με το παραπάνω μάλιστα. Απλά τώρα δεν είναι ανάγκη να βλέπω κάθε μέρα τα μούτρα του... Και το καλύτερο? Τώρα ξαναποκτώ την εσωτερική γαλήνη που μου είχε κλέψει. Τώρα αποκτώ τη γαλήνη που ποτέ δεν είχα. Και τώρα καταλαβαίνω ότι το ΔΝΤ δε φταίει από μόνο του. Εμείς του δίνουμε παραπάνω αξία. Ο φόβος μας. Κι εγώ υποφέρω όσο κι εσύ. Απλά εγώ το κάνω με στυλ. Και δε σταματάω να παλεύω. Και δεν αφήνω το φόβο να με κυριεύσει. Μακάρι να μπορούσε να κάνει το ίδιο και η Εθνική Οικονομία. Αλλά δυστυχώς είναι όμηρος και οι όμηροι δεν μπορούν να ονειρεύονται οχυρά...