Μια άλλη διαμαρτυρία κατά της κρίσης... Ποιητική διαμαρτυρία... Πόσο οξύμωρο και λεκτικά και σημειολογικά... Γενικότερα η ποίηση φαντάζει αταίριαστη... Τι σχέση έχει η ποίηση με τα πεζά.. μνημόνια που φέραν την κρίση! Η ποίηση ... με την πεζή πραγματικότητα που μας έφτιαξαν οι σωτήρες. Σωτήρες των τραπεζών. Κατακρεουργημένοι μισθοί για μικρές δόσεις ψευδοτόνωσης , για δευτερόλεπτα παράτασης στο πεθαμένο τραπεζοκαταστημα. Ψευτοζωη στις αγορές χαλάρωμα λίγων στιγμών και μετά... Φτου κι απ' την αρχή. Διαμαρτυρηθείτε ποιητές να μην έρθει ο Νταλάρας να μας εκφράσει την αμέριστη συμπαράσταση του στο χάλι μας... Διαμαρτυρηθείτε όχι γιατί σας τραγουδάει αλλά γιατί υποκρίνεται ότι διέφυγε απ' το λήθαργο της ευκαταστασίας του. Δε χρειάζεται να πεις κάτι παλιό ίνδαλμα μου . Δε χρειάζεται σήμερα να γίνεις "παλιοϊνδαλμα". Δε σου ζητήσαμε να χαλάσεις το σπίτι σου. Απλά μείνε μέσα. Ναι όταν λέει ο Βενιζέλος ότι έχουμε ευθύνες εσένα και τους φίλους σου εννοεί. Εμείς δεν είπαμε τίποτα. Άλλωστε σε είχαμε ξεχάσει. Εσύ που σε θυμήθηκες.
Υ.Γ. Μα να μην έχει μείνει τίποτα από την αγάπη που σου είχα?
Υ.Γ. Μα να μην έχει μείνει τίποτα από την αγάπη που σου είχα?
Αναρτήσεις
